Juist vandaag, maak ik me niet boos

🌋 Juist vandaag, maak je niet boos

Er is een moment op de dag dat zelfs de meest verlichte ziel denkt: nu is het mooi geweest. Voor de één is dat als iemand voordringt bij de kassa.
Voor de ander als de printer weer eens doet alsof hij papier heeft verslonden in een parallel universum. En laten we eerlijk zijn - boosheid is niet iets wat we alleen “hebben”. Soms zijn we het gewoon.

Toch begint precies daar het eerste Reiki principe:
Juist vandaag, maak je niet boos.

Boosheid - de kortste lont met de langste nasleep

Boosheid is een bijzondere energie. Ze is rauw, eerlijk en zelden netjes verpakt. Soms barst ze uit in een explosie van woorden, soms in een verontwaardigde stilte. En meestal... blijft er na afloop een nasmaak over van schuld, schaamte of: had ik maar even gewacht met reageren.

Mikao Usui, de grondlegger van Reiki, bedoelde met dit principe niet dat je nooit meer boos mag zijn. Hij wist ook wel dat mensen geen Boeddha’s met wifi zijn. Het gaat erom dat je boosheid bewust ervaart in plaats van haar onbewust voedt.

Wat er eigenlijk gebeurt als je boos bent

Boosheid is vaak een signaal. Ze zegt: hier wordt iets geraakt dat belangrijk voor me is. Achter elke boosheid zit een emotie die zachter is - verdriet, angst, machteloosheid, vermoeidheid. Dus als je “niet boos moet worden”, betekent dat niet: slik het in. Het betekent: voel het, adem het, begrijp het. Laat de energie door je heen bewegen, zonder er een toneelstuk van te maken.

☕️ In het dagelijks leven (of: hoe ik ruzie kreeg met mijn broodrooster)

Er zijn dagen dat ik dit principe perfect leef. En dan zijn er dagen dat ik ruzie krijg met mijn broodrooster. Of met mezelf, omdat ik alweer te laat ben, te veel wil, te weinig heb geslapen, of omdat het universum blijkbaar besloten heeft dat de koffie op is.

Op zulke momenten denk ik niet meteen aan Reiki.
Ik denk aan “kom op zeg, niet nu.” Of iets wat ik hier niet neer ga zetten :)
Maar ergens, diep vanbinnen, weet ik:
dit is precies het moment waarvoor dit principe bedoeld is.

Want boosheid is een uitnodiging om te vertragen. Om te kijken wat eronder zit. Ben ik moe? Heb ik grenzen genegeerd? Heb ik niet geaard vanochtend (ja, dáár is het weer)?

Als ik dat eerlijk durf te voelen, lost de boosheid vaak vanzelf een beetje op - als sneeuw op een warme hand.

De kracht van even niets doen

De truc is niet om boosheid te onderdrukken, maar om haar ruimte te geven zonder haar de leiding te geven. Even ademhalen. Even je mond houden (ook al wil je schreeuwen). Even je handen op je hart leggen - letterlijk. In die paar seconden kies je iets groters dan je ego:
bewustzijn.
En dat moment verandert álles.

💡 Een kleine oefening

Volgende keer dat je voelt dat je kookpunt nadert, probeer dit:

1. Stop.
   Voel waar de boosheid in je lichaam zit.
   In je kaken? Je borst? Je handen?
2. Adem.
   In door je neus, uit door je mond. Drie keer. Rustig.
3. Zeg zachtjes (of hardop als je durft):
   “Juist vandaag, maak je niet boos.”
   Niet als straf, maar als herinnering.
4. Luister.
   Wat wil de boosheid je eigenlijk vertellen?

Boosheid is niet de vijand.

Ze is een boodschapper met wat ruwe manieren. Reiki nodigt je uit om haar boodschap te horen, zonder de kamer in brand te steken.

Dus, juist vandaag:
Wees mild.
Adem.
En als je tóch ontploft — wees dan ook daar niet boos over.

Want morgen, begint het gewoon weer opnieuw.